JEMY, MÓWIMY, CAŁUJEMY
WYDARZENIA

Królewska kamionka

Wystawa przedstawia dokonania ceramików europejskich, którym udało się odtworzyć w lokalnych wytwórniach wyroby ceramiczne znane wcześniej tylko na Dalekim Wschodzie. Wraz z herbatą, którą sprowadzano do Europy z Chin od początku XVII w., importowano też niewielkie imbryczki z czerwonej kamionki, które pozwalały uzyskać pełnię walorów smakowo-zapachowych sporządzanego naparu. Musiało jednak minąć niemal stulecie, by zaczęły powstawać europejskie imbryki tego rodzaju, a następnie całe serwisy do picia herbaty, kawy i czekolady. Popularność nowych napojów i oryginalny sposób ich podawania sprawiły, że szybko pojawiły się też specjalne lokale i klientela gotowa spędzać w nich czas nad filiżanką aromatycznego naparu. Na wystawie w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie prezentujemy najwcześniejsze, unikatowe przykłady naczyń z czerwonej kamionki z końca XVII w., wypalanej przez holenderskiego mistrza imbryków Ary’ego de Milde i działających w Anglii braci Elersów. screen-capture-11 Wyjątkowym powodem do dumy jest największy w Polsce zespół kamionki Johanna Friedricha Böttgera, słynnego alchemika i więźnia Augusta Mocnego, któremu udało się uruchomić w Miśni pierwszą europejską manufakturę porcelany. W kolekcji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie znajdują się również nieczęsto spotykane w polskich zbiorach czerwone kamionki ze Staffordshire z 2. poł. XVIII w., kiedy moda na ten rodzaj ceramiki rozkwitła na nowo. Jeszcze większą rzadkością są imitacje czerwonych wyrobów wiązane z brandenburską wytwórnią w Plaue nad Hawelą, podobnie jak naśladownictwa czarnych naczyń klasycystycznych, które są dziełem Ignacego Ceyzika, twórcy o wielkim talencie i pełnych tragizmu losach. Wystawa „Wokół herbaty, kawy i czekolady” znakomicie wpisuje się w program rekonstrukcji staropolskich receptur i serwowania potraw znanych poprzednim wiekom, realizowany przez Muzeum Pałacu w Wilanowie. Nie wolno zapominać, że gotowanie jest także sztuką. Dokumentują to już trzy wydane drukiem historyczne zbiory przepisów, najstarsze polskie książki kucharskie opatrzone znakomitymi omówieniami i bogato ilustrowane zdjęciami dzieł sztuki użytkowej. Ekspozycja czerwonych i czarnych naczyń do podawania aromatycznych używek uzupełniona jest przykładami innych wyrobów z porcelany, emalii, srebra i platerów ze zbiorów muzeum, kartami wzorników firm produkujących tego typu wyroby, rycinami dawnych map i zielnikowymi wyobrażeniami roślin, które zmieniły gust kulinarny w Europie.
(zdjęcia: Muzeum Pałacu w Wilanowie, na pierwszym czekoladnica, Miśnia, około 1740, porcelana malowana naszkliwnie purpurą manganu, złocona; brąz cyzelowany, złocony; drewno gruszy bejcowane, na drugim Imbryk w kształcie orła Johann Jacob Irminger (1635?–1724) – model Drezno lub Miśnia, około 1711, kamionka czerwona o grafitowoszarej powierzchni zewnętrznej (Eisenporzellan), relief z formy).

Zobacz też podobne artykuły

Wszystkie wydania ust
  • nr 29

  • nr 28

  • nr 27

  • nr 26

  • nr 25

  • nr 24

  • nr 23

  • nr 22

  • nr 21

  • nr 20

  • nr 19

  • nr 18

  • nr 17

  • nr 16

  • nr 15

  • nr 14

  • nr 13

  • nr 12

  • nr 11

  • nr 10

  • nr 9

  • nr 8

  • nr 7

  • nr 6

  • nr 5

  • nr 4

  • nr 3

  • nr 2

  • nr 1

Nasze przewodniki po miastach
  • Kraków

  • Lizbona

  • Polskie góry

  • Bangkok

  • Lato

  • Kioto

  • Mediolan

  • Singapur

  • Warszawa

  • Warszawa

  • Berlin