Na początku jest szok. Zawsze. Bo niby wiesz, czego się spodziewać, ale prawdziwe miasto robi większe wrażenie niż liczby w przewodnikach czy kontury wyrysowane na mapach. Stambuł obezwładnia. Uderza we wszystkie zmysły, zawraca w głowie. Pierwsza reakcja – onieśmielenie. A może nawet poczucie przytłoczenia dźwiękami, nieustannym ruchem wokół. Ale to mija wraz z pierwszą filiżanką mocnej gorzkiej herbaty, która cuci i uziemia na nowym terytorium. Mija też wraz z pierwszym śniadaniem na milion talerzyków: z chrupiącą zieloną papryką, czarnymi oliwkami, z kaymakiem polanym miodem i z jajkami w kwaskowym jogurcie. Mija z pierwszym rejsem promem łączącym dwie części miasta i dwa kontynenty.