Jeśli chcecie ją poznać, odwiedźcie dzielnice trochę odleglejsze, ale o wiele ciekawsze. Biorąc pod uwagę, że transport publiczny jest tu świetny, nie będzie to trudne. Przyjazny dzieciom Bubeneč. Liberalna Letná. Poprzemysłowy Karlín wraz z Holešovicami. Artystyczny Žižkov i bogate Vinohrady. Odwiedźcie którąkolwiek z tych dzielnic, a doświadczycie Pragi autentycznej – miasta, które jest bezpieczne, niedrogie, wygodne, zorientowane na rodzinne spędzanie czasu i po prostu łatwe do życia. To miasto, które w końcu dobrze wykorzystuje przestrzeń publiczną i nie wstydzi się już czerpać ze swojego komunistycznego dziedzictwa. Tworzą się tu lokalne społeczności, dumne z tego, gdzie mieszkają. Jak powinna wyglądać Wasza wyprawa do Pragi? Dodajcie jeden dzień ekstra do tego, co pierwotnie planowaliście, i ruszajcie w drogę. Czekamy na Was!
Zuzi i Jan, Taste of Prague
Praski sen o domu
Chyba nie musimy was przekonywać, że hotel to nie tylko miejsce do spania, ale i dom w podróży. Takie miejsce jest w sercu Pragi, tuż obok Rynku Staromiejskiego – The Emblem Hotel. W starej kamienicy kryją się nowoczesne wnętrza, pięknie i ze smakiem wykończone. Zapowiedź tego widać już przed wejściem, gdzie nad głowami lśni szklana lampa‐zadaszenie. A już za progiem przestronne lobby, w którym można i przysiąść, by popracować przy stoliku, i odpocząć na wygodnych sofach. Na najniższym poziomie hotelu na gości czeka The M lounge – miejsce na drinka, film czy grę w karty. Obsługa jest tu znakomita, jeszcze przed przyjazdem zaproponuje dopasowane do waszych potrzeb i oczekiwań rozrywki lub atrakcje. Warta uwagi jest hotelowa kolekcja sztuki! Można też skorzystać ze SPA i jacuzzi na hotelowym dachu.
Tu można znaleźć chwilę wytchnienia po pracowitym dniu. Bokovka mieści się w klimatycznej piwnicy XVI-wiecznego browaru. W tej maleńkiej winiarni z punkową atmosferą można przetestować wiele bardzo intrygujących win naturalnych, miejscowych i zagranicznych. Czechy są głównie znane z białych odmian, ale nie dajcie się zwieść – na uwagę zasługują również wina czerwone, zwłaszcza ze szczepu pinot, uprawianego w tym kraju od lat 30. XIII wieku. Doskonałym dodatkiem do win będzie deska serów i wędlin albo genialne sardynki. Jest tu zaledwie kilka stolików, trzeba więc rezerwować z wyprzedzeniem!
Chlebowy minimalizm
Zawsze nas zastanawia, dlaczego – mimo że ze sobą sąsiadujemy – tak niewiele o sobie wiemy, Polacy i Czesi. Wymiana kulturalna, w tym i gastronomiczna, jest znikoma, a przecież tak wiele nas łączy, choćby długa tradycja pieczenia. Będąc w Pradze, warto więc się nad nią pochylić i wybrać do najlepszej piekarni. Nie oczekujcie koszy ze sztucznej słomy i innych teatralnych elementów. Tomáš, młody piekarz z dużym doświadczeniem zebranym w świecie, stawia na prostotę: bar, dwa stoliki, ekspres do kawy i fantastyczne pieczywo na zakwasie z kilkoma rodzajami pączków lub bułeczkami na osłodę. Wszystko z organicznej mąki mielonej tu na miejscu, na zapleczu. Czescy piekarze pracowali w najsłynniejszych piekarniach na świecie, takich jak Tartine z San Francisco, czy Sonoma z Canberry. Warto więc spróbować, jak wypadają ich bochenki tu na miejscu.
Golonka w budda bowl
Co się dzieje, gdy kilku młodych szefów kuchni z fine diningowym doświadczeniem zdobywanym w restauracjach praskich i zagranicznych decyduje się otworzyć bar fast food? Zdarza się Kro Kitchen! Jedyny fast food w mieście z sommelierem na etacie. Kro serwuje podrasowane czeskie klasyki: golonkę w formie budda bowl z kimchi, czy paprykarz z kurczakiem, jakiego nigdy wcześniej nie jedliście. To comfort foodowe dania – proste i bardzo smaczne, ale widać po nich, że ekipa dobrze zna techniki gotowania dostępne kiedyś tylko w luksusowych restauracjach. Pytajcie pracowników o promocje weekendowe, zawsze znajdzie się coś ciekawego. To małe miejsce, więc trzeba zrobić rezerwację z wyprzedzeniem.
U mistrza na kwadracie
Malutki bar espresso, który mieści zaledwie trzy osoby. Ale warto tu czekać na swoją kolej, aby skosztować kawy Zdenka, mistrza Czech baristów z 2019 roku. Kawa jego kolegów, Adama i Diany, jest równie dobra, i to właśnie wyróżnia to miejsce – konsekwencja. Ominięcie tej mikroskopijnej kawiarni byłoby wielkim błędem, bo to ulubiony kofeinowy lokal wielu baristów i smakoszy z Pragi, którzy zaglądają tu także po to, by podziwiać piękno dostojnego, obsługiwanego za pomocą dźwigni ekspresu do kawy Kees van der Westen, oraz porozmawiać z jednym z najlepszych specjalistów w praskim obwodzie kawowym.
Morawy, Rumunia i shot
To miejsce ma wiele zalet. Serwuje dobitne smaki klasycznej morawskiej kuchni w nowoczesnej odsłonie – szlachetnie zredukowane. Do tego piwa rzemieślnicze z ciekawych browarów i świetne morawskie wina. Już wielu próbowało otworzyć nowoczesny czeski gastropub – bez powodzenia. A tu wszystko jest tak, jak być powinno, Výčep odnosi sukcesy na każdym froncie. Ledwie się otworzył i już stał się miejscem pielgrzymek. Tylko dla niego warto zaplanować wycieczkę na Vinohrady. A, i jeszcze jeden atut – świetna muzyka! Słuchanie rumuńskiej muzyki ludowej w Výčep wywołuje niewytłumaczalne pragnienie wypicia jakichś mocnych drinków. Poddajcie się temu uczuciu – ich domowe shoty są świetne (tak, tak – domowe shoty – zapamiętajcie!).
Przystanek trampa
Lokal ukryty jest na dziedzińcu starej drukarni – musicie wiedzieć o jego istnieniu, aby trafić do Super Trampa. Oaza spokoju, która przyciąga młodsze tłumy: dobra kawa, stary Bowie wirujący na talerzu obrotowym i kilka smakołyków świeżo upieczonych w domu. Dodajcie do tego kieliszek naturalnego wina lub piwa rzemieślniczego i relaks załatwiony. To świetny przystanek w centrum, ucieczka od szaleństwa miasta. Kiedy siedzi się tu przy stole na zewnątrz, nie można oprzeć się wrażeniu, że jest się świetnym odkrywcą praskich zakamarków. (Nie ma za co).
Prekursorzy autentyzmu
Na pierwszy rzut oka Veltlin może wydawać się po prostu małą sąsiedzką winiarnią położoną nieco na uboczu w dzielnicy mieszkalnej Karlín. Ale tak naprawdę jest czymś znacznie więcej – to winiarska instytucja, prowadzona przez Bogdana Trojaka, poetę, pisarza i winiarza oraz założyciela ruchu
Autentisté, w skład którego wchodzą czescy i morawscy winiarze naturalni. Veltlin jest prekursorem w promocji naturalnych win – zaopatruje większość restauracji w mieście, nic więc dziwnego, że dziś termin „autentyczne wino” jest w Pradze synonimem wina bez chemii. Coś małego można tu przekąsić, ale
Veltlin to jednak przede wszystkim wina naturalne z terenów byłego cesarstwa austro-węgierskiego. Sprawdźcie też siostrzany bar Autentista, jeśli macie ochotę na biodynamiczne szampany.
Babcia, azot i żyrandol
Co by było, gdyby nasza babcia miała w kuchni butelkę ciekłego azotu? Odpowiedzi należy szukać w La Degustation. To pierwsza restauracja w Pradze, która otrzymała gwiazdkę Michelin za ściśle czeską kuchnię. Serwuje najbardziej kreatywne menu degustacyjne bez typowego, jak to się u nas mówi:
zaduchu, w jednym z najpiękniejszych wnętrz w Pradze. Ale jednocześnie zostawia sporo luzu – można przyjść w garniturze, a można też w dżinsach. W odpowiedzi na pandemię La Degustation obniżyło ceny i zmieniło koncepcję, dzięki czemu jest teraz bardziej przystępne niż kiedykolwiek. Oprócz jedzenia jest tu także wspaniały wybór win. Zwróćcie też uwagę na pięknie urządzoną salę (np. słynny żyrandol Consommé projektu studia Olgoj Chorchoj dla marki Bomma).
Pilzner na bogato
Knajpa prowadzona przez jednego z najbardziej zasłużonych szefów kuchni w kraju, Jana Punčochářa, znanego też jako jurora czeskiej edycji programu „MasterChef”. U Matěje jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej wyrafinowanych czeskich pubów, więc nie oczekujcie, że spotkacie tu przetrawionych piwoszy dyskutujących o piłce nożnej, raczej świadomych gości kochających czeską piwną tradycję, ale lubiących też jedzenie na światowym poziomie. Świeży pilzner i duże porcje pysznego jedzenia – czego chcieć więcej? Warto wybrać się do tej części dystryktu Dejvice nie tylko do pubu, ale i zaplanować tam wycieczkę na pół dnia: wysiąść z pociągu na stacji Podbaba, pójść na wzgórze Hanspaulka, mijając niesławny komunistyczny hotel International, a następnie przespacerować się przez modernistyczne osiedle Baba, powstałe w późnych latach 20., i kontynuować spacer przez Hanspaulkę, aby zobaczyć, jak żyją bogaci Czesi.
Stek z okienka
Świątynia mięsa ulokowała się w dawnej siedzibie banku. Wszędzie wysokie sale, marmury, freski, posągi. Kantýna jest jak piekło Dantego – składa się z kilku kręgów. W pierwszej sklepowej sali wybieramy najpierw gatunek mięsa i ustalamy, jak ma być pokrojone. Następnie zostajemy poddani próbie przy marmurowym stole w centralnej części, gdzie serwowane są ciepłe dania w towarzystwie pokaźnych kufli ze świeżym pilznerem. Proces dopełnia się przy stolikach z tyłu, nad stekami, z kolejnymi porcjami alkoholu. Kantýna prezentuje istotę tego, co kocha stereotypowy Czech – mięso i browar. Możemy po prostu wejść (bez rezerwacji), kupić bilet, jak w delikatesach Katza w Nowym Jorku, i udać się do najbliższej krajalnicy po tacę pełną mięsa lub sięgnąć po więcej – tutejsza 11-daniowa „Dinner from the Bone” jest jednym z najlepszych doznań w mieście dla żądnych przygód mięsożerców. Rezerwujemy online lub w sklepie.
Sklep z pamiątkami
Odzyskiwanie pewnych miejsc z rąk turystów i przywracanie ich mieszkańcom miasta było gorącym tematem w Pradze, jeszcze zanim pandemia zadała wielki cios turystyce. Jedną z takich przestrzeni jest Artiséme – choć to po prostu sklep z pamiątkami, to jednak ma lokalny charakter. Prowadzony przez prawdziwych pasjonatów butik mieści się tuż obok Ściany Lennona. Jest prawdziwą oazą spokoju. Oferuje starannie wybrane przedmioty od czeskich projektantów – zarówno z myślą o przyjezdnych, jak i lokalsach. No i ten kontrast! Lokalizacja w jednym z najbardziej ruchliwych, turystycznych miejsc w Pradze, a tuż za słynną ścianą – jeden z najspokojniejszych ogrodów w mieście. Warto tam zboczyć z utartej ścieżki.
Wyspecjalizowana, minimalistyczna perfumeria dla tych, którym zapachy z sieciówek przestały wystarczać. Świetna selekcja kremów, mydeł, szamponów, no i oczywiście ekskluzywnych zapachów – od niszowych perfumiarzy z całego świata – sprawią, że jedyny zapach, którego będzie wam brakować, to zapach pieniędzy, które tu zostawicie. Ingredients to butik, który powinien odwiedzić każdy entuzjasta perfum, i jesteśmy przekonani, że znajdzie tu flakon, który przyciągnie wzrok i pobudzi węch. Wybór marek jest ciekawy – od tych już pewnie wam znanych, jak Byredo czy Le Labo, po te dopiero debiutujące, czy limitowane edycje od naprawdę niezależnych producentów perfum. Zarezerwujcie trochę czasu i pieniędzy na Ingredients. Będziecie potrzebować jednego i drugiego, ale warto sobie zrobić taki prezent.
Imperium smakoszy
Jedna z najmodniejszych praskich miejscówek, działająca od kilku lat w pofabrycznych przestrzeniach prężnie rozwijającej się (i mocno zgentryfikowanej) dzielnicy Karlín. Eska jest olbrzymia i bardzo wszechstronna – łączy w sobie restaurację, winiarnię, piekarnię i kawiarnię. Oferuje wszystko, co na czasie: od fermentacji przez foraging, aż po wina naturalne. To jeden z konceptów należących do grupy Ambiente, potentata na praskim rynku restauracyjnym. W jej portfolio znajdują się błyskotliwe i popularne knajpy, m.in. Lokál, Myšák, Čestr, Café Savoy, Naše maso, czy Bokovka. Założyciel grupy, Tomáš Karpíšek, wcześniej pracował jako szef kuchni, a w 1995 roku otworzył pierwszą restaurację na ulicy Mánesovej, i od tego czasu sukcesywnie dodaje do swojej kolekcji kolejne adresy – każdy z odmienną, ale świetnie dopracowaną koncepcją, identyfikacją, wnętrzem, dobrze przeszkoloną obsługą, jedzeniem na bardzo wysokim poziomie. Dla nas to mistrzowskie osiągnięcie! Ale wróćmy jeszcze do Eski. To znów dobrze zaprojektowana postindustrialna przestrzeń z otwartą kuchnią. Mnóstwo obsługi i tyle samo gości. Warto wpaść tu na weekendowy brunch albo kolację – kuchnia jest awangardowa i casualowa równocześnie. Wciąż chce się tu wracać na takie dania, jak ziemniaki w popiele z wędzoną rybą, suszonym żółtkiem, kefirem i szczypiorkiem.
Kontempluj w ogrodzie!
Chyba najbardziej niedoceniany zabytek w Pradze. Klasztor założony w 1231 roku to jedna z siedzib praskiej National Gallery – ze wspaniałą i bogatą kolekcją sztuki średniowiecznej. Można zobaczyć tu m.in. lapidarium klasztoru Klarysek (czarna kuchnia i refektarz) oraz klasztor Braci Mniejszych (krużganek), w którym znajduje się ważny zbiór fragmentów architektonicznych z kilku etapów budowy klasztoru. Ciche miejsce do odpoczynku i kontemplacji z dala od zgiełku miasta. Warto tu spędzić chwilę na dziedzińcu i w ogrodzie, a potem można ruszać dalej na praskie ruchliwe uliczki. Wstęp bezpłatny.
Klasztor św. Agnieszki U Milosrdných 17, Praga 1 www.ngprague.cz
Maniacy, szkło i czipsy
Parlour nie jest typowym barem speakeasy, ale z pewnością łatwo przeoczyć ten mały lokal ukryty przy placu Wacława. Prowadzą go prawdziwi koktajlowi maniacy, którym bez skrępowania możecie powiedzieć, na co macie ochotę (ale bądźcie przygotowani na konkretne doprecyzowujące pytania). Pewne jest, że w waszych dłoniach wyląduje piękna szklanka albo kieliszek vintage (hołd dla długiej tradycji czeskiego szkła) wypełniony fantastycznym trunkiem, który będziecie sączyć, kontynuując fachową pogawędkę na temat miksologii z jednym z tutejszych barmanów. To oaza dla poważnych miłośników koktajli, a nie żaden tam barek dla mas. Jedzenie? Nic, tylko małe pringlesy i całodobowy KFC nieopodal.
Macie wrażenie, że tylko porządny hot dog jakoś się broni? Jeśli tak, warto wybrać się specjalnie w okolice wzgórza Letná. Znajdująca się tam „hotdogownia” zadowoli najbardziej wyszukane podniebienia. Tutaj do bułek trafiają kiełbaski ze słynnych delikatesów Naše maso, a obok frytki z chilli i wołowiną, niesamowite krążki cebulowe i bułki z kotletem, które podnoszą poprzeczkę najlepszym burgerom w mieście. To przeciwieństwo klasycznego fast foodu. Na koniec piwo, koktajl mleczny albo drink. A wszystko to w fajnym wnętrzu, które przypomina londyński sklep z frytkami lub oldschoolowy sklep masarski. Konsumpcji towarzyszą mocne beaty. Dwie tajne wskazówki: po pierwsze gadżety i koszulki Mr. HotDoG są superzabawne i będą doskonałym prezentem dla kogoś, po drugie – koniecznie trzeba tu zjeść krążki cebulowe. Smażone w głębokim tłuszczu w panierce panko są odą do bogów otyłości. Jedźcie i recytujcie!
Bar, w którym płaczą mężczyźni
Czy wiecie, że społeczność wietnamska w Czechach w stosunku do liczby mieszkańców jest największa na świecie? Nic więc dziwnego, że bary pho występują tak licznie, zarówno w Pradze, jak i w całym kraju. Pho można zjeść wszędzie, tylko czemu zadowalać się średnią zupą? Postawcie na najlepszą! Znajdziecie ją nieopodal stacji Florenc. Na czele lokalu stoi Mai – renomę wyrobiła sobie jako współautorka bloga Viet Food Friends, który jako pierwszy zaczął opowiadać o wietnamskim jedzeniu w Czechach. Wpadnijcie tutaj spróbować pysznego pho, bun nem oraz wszelakich makaronów i bułek w wietnamskim stylu. Ich marynowany czosnek może doprowadzić do płaczu dorosłych mężczyzn (kobiety też). A jeśli chcecie zjeść rewelacyjną zupę Bún bò Huế, wbijajcie do Bánh Mì Makers w pasażu gastronomicznym, też w okolicy. Tam zresztą znajdziecie więcej wietnamskich pyszności.
Porchetta, pączki i piwo
The Real Meat Society to uwielbiany przez prażan ekologiczny sklep mięsny. Jego właściciel, Brytyjczyk Paul Day, który prowadzi również azjatycką restaurację Sansho, znany jest z tego, że przywrócił w Czechach tradycyjną rasę świni přeštice. Sklep przeszedł w zeszłym roku gruntowny remont i zafundował sobie nową oprawę wizualną, ładnie nawiązującą do estetyki starych sklepów mięsnych. Nie jest to co prawda miejsce na wystawny lunch, ale przejąwszy pałeczkę od nieistniejącej już knajpy Paula Maso – a kobliha, TRMS zaopatruje lokalsów w pyszne kanapki z porchettą, szkockie jaja, czy pączki z kremem waniliowym. Pyszności te należy popijać dostępnym w karcie czeskim piwem rzemieślniczym. Na miejscu
znajdziecie też spory wybór ekologicznych czeskich produktów na wynos. Może coś zabierzecie ze sobą?
The Real Meat Society Náplavní 2011/5, Praga 2 www.trms.cz
ČKD, Bauhaus i kawa
EMA espresso bar (w swojej pierwszej lokalizacji w pobliżu stacji Masarykovo nádraží) otworzył się ładnych kilka lat temu i od razu bardzo wysoko ustawił poprzeczkę dla tego typu miejsc w Pradze. Jego nowa siedziba w postindustrialnej dzielnicy Karlín, która dziś jest kolebką start-upów, dopełnia ideę EMA. Estetyką nawiązuje do przemysłowej przeszłości okolicy; jest też piękna grafika ścienna inspirowana Bauhausem, hołd dla dominujących tu kiedyś fabryk tramwajów ČKD. Ale jeśli chodzi o techniki parzenia kawy – nie ma tu już nic retro: wszystko jest nowoczesne i dopracowane do ostatniego detalu. Doskonałe przelewy czy kawy z ekspresu można wypić na miejscu lub wziąć ze sobą na wynos. Pracuje się tu na najlepszych ziarnach z całego świata, miło, że także na tych z polskich palarni, m.in. z Hayb. Niedawno EMA otworzyła się w trzeciej lokalizacji, również na Karlínie.
EMA espresso bar Florenci 3, Praga 1 Světova 2, Praga 8
Camp dla architektów
Centrum Architektury i Miejskiego Planowania ma przede wszystkim służyć dyskusji o praskiej urbanistyce. Zostało zbudowane w tym celu w 1974 roku przez architekta Karela Pragera – jako zespół trzech brutalistycznych budynków na zielonym dziedzińcu klasztoru Emaus z 1347 roku. Jego nowoczesny dach został w latach 50. XX wieku dodany do gotyckiego kościoła zniszczonego podczas niesławnego bombardowania Pragi przez aliantów w czasie II wojny światowej. Oprócz biur i pracowni architektów kompleks obejmuje dziś kawiarnię, dobrze zaopatrzoną księgarnię (jeśli lubicie architekturę i projektowanie) oraz dużą przestrzeń do publicznych debat lub wykładów o architekturze.
Raumplan i sałatka ziemniaczana
Willa Winternizów (jak mówią miejscowi, Winternitzova vila) nie jest najsłynniejszym projektem Adolfa Loosa w Pradze – to określenie z pewnością bardziej pasuje do willi Müllerów na Strašnicach – ale budynek w okolicy Malvazinky na pewno jest bardziej dostępny i jednocześnie świetnie obrazuje, jak surowy był Loos w swojej idei Raumplanu, czyli planu przestrzennego mieszkania lub domu skrojonego dokładnie pod potrzeby osób, które go u niego zamawiały. Legenda głosi, że potrafił zamieszkać ze swoimi klientami, aby dokładnie przeanalizować, jakie mają zwyczaje i potrzeby, przyrządzał im przy
tym swoją ulubioną sałatkę ziemniaczaną, karmił nią dorosłych i dzieci, rozmawiał i obserwował. Był ulubionym projektantem czeskich fabrykantów, podobno w samym Pilznie zaprojektował aż 15 mieszkań, wszystkie dla bogatych żydowskich przedsiębiorców. Domów, w których zastosował Raumplan, jest na świecie około 20, większość w Austrii. Ale też kilka w Pradze, skorzystajcie więc z okazji i obejrzyjcie któryś z nich. „Beżowa księżniczka” została zbudowana dla prawnika Josefa Winterniza i jego rodziny w latach 1931-1932. Płaski dach, szaro-biała, surowa fasada na trzy piętra. Do środka wchodzi się wąską i dosyć ciemną klatką schodową, by znaleźć się w imponującym przestronnym salonie. Na miejscu można poznać nie tylko wnętrza i meble (projektu Karela Lhoty), ale też niewesołą historię rodziny Winternizów, wywiezionej w czasie wojny do Auschwitz, z którego po okupacji do Pragi wróciły same kobiety, niestety pozbawione praw do majątku. Dopiero w latach 90. rodzina odzyskała willę, a od kilku lat udostępnia ją zwiedzającym.
Praga monumentalna
My, Czesi, niekoniecznie jesteśmy najbardziej dumnym narodem na świecie (o ile oczywiście nie pokonaliśmy Niemiec w piłce nożnej lub Rosji w hokeju). Ale monumentalne Narodowe Miejsce Pamięci z 1933 roku na szczycie wzgórza Vítkov wraz z pomnikiem konnym (największym w Europie) przedstawiającym Jana Žižkę dla upamiętnienia słynnej bitwy husyckiej w 1420 roku, która tam się rozegrała, jest miejscem budzącym dumę narodową. Ponury, monumentalny marmurowy pałac, który stał się mauzoleum pierwszego komunistycznego prezydenta Czechosłowacji, wyjaśni wiele rzeczy z XX-wiecznej historii kraju. Również widok ze szczytu jest wart dodatkowych zachwytów – miasto widać z nieco szerszej perspektywy niż zwykle, i jest to prawdziwa Praga – nie tylko zbiór zabytków, ale tętniące życiem miasto.
Przytulnie w betonie
Szef kuchni Pavel Býček zdobywał szlify w nagrodzonej gwiazdką Michelin hotelowej restauracji Alcron. Chciał jednak gotować czeskie jedzenie, więc zrezygnował z zaszczytów i otworzył własny lokal w rozwijającej się dzielnicy Holešovice. Wystrój The Eatery jest minimalistyczny – z surowymi
betonowymi ścianami i intymnym oświetleniem – a otwarta kuchnia dominuje w pomieszczeniu. Jedzenie to lekkie, nowoczesne czeskie dania, wciąż odrobinę konserwatywne, ale dobrze ugotowane i smaczne, z towarzyszącą im fantastyczną listą win, która często idzie w stronę butelek lokalnych i naturalnych. Będziecie zadowoleni. Stosunek ceny do jakości – jeden z najlepszych w mieście. Doznania niezapomniane! Trzeba rezerwować.
